δεν ήμουν μα είχα

δεν ήμουν ήπειρος που χαρτογράφησες
παρθένα φύση που διακόρευσες
βουνοκορφή που κατέκτησες
χέρσα γη που όργωσες,
καράβι που κούρσεψες
αγρίμι που ημέρεψες
μα είχα σύνορα ουρανό και θάλασσα
είχα το δικό μου ανάγλυφο
αγέρηδες σύννεφα και καταιγίδες
ήλιους καρπούς μεστούς κι αρώματα
ήχους, παλμούς και χρώματα
αλλά εσύ σαν άπειρος ζωγράφος
με βιάση έβαλες την τελευταία πινελιά
μην τύχει και χαθείς μέσα στην έμπνευση
και το είδωλο πιστά δεν αποδώσεις