μαρμαρένια αλώνια

Στα μαρμαρένια αλώνια της επιβίωσης

σφιχτά και ισότιμα παλεύανε τα πάθη,

και αντρειώνονταν οι ψυχές,

χωρίς να μετράνε τις πληγές.

Μοναδικό στο στήθος των γενναίων παράσημο

θυμητάρι του ατέρμονου αγώνα

οι ανάσες που επέμεναν να κυματίζουν

πεισματικά το σάρκινό τους περίβλημα,

όταν εκείνα ασάλευτα κείτονταν,

αμετάκλητα ηττημένα.