ήταν οι μέρες ζεστές και αποχαυνωτικές
σαν την καυτή άμμο που βούλιαζε τα πόδια μου,
ήταν οι νύχτες απαλές σαν μαύρο βελούδο
που απορροφούσε τους παράφωνους ήχους
για να διασωθεί η επιφατική αρμονία
ήταν οι εικόνες που συνωστίζονταν ανειρμάτιστα
χρωματιστά σκιάχτρα που δέσμευαν το φώς
και εξόρκιζαν ανεπιθύμητα φαντάσματα ,
ήμουν και εγω εκεί, απορημένη Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων
Τρίτη 30 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)