χιόνι

η σιωπή αθόρυβη σαν χιόνι
σκέπαζε αργά το κορμί
τα μέλη βαριά,
η σάρκα παγωμένη,
η ψυχή βουβή,
η βούληση αρνητής της ζωής,
αρνιόταν να προχωρήσει.
Το χέρι απλώθηκε,
χάραξε στο χιόνι
την αλήθεια
που δε διάβασε κανείς,
το χιόνι αθόρυβα την έσβησε,
η λησμονιά την έθαψε,
αμετάκλητα
σαν το θάνατο.