η σιωπή αθόρυβη σαν χιόνι
σκέπαζε αργά το κορμί
τα μέλη βαριά,
η σάρκα παγωμένη,
η ψυχή βουβή,
η βούληση αρνητής της ζωής,
αρνιόταν να προχωρήσει.
Το χέρι απλώθηκε,
χάραξε στο χιόνι
την αλήθεια
που δε διάβασε κανείς,
το χιόνι αθόρυβα την έσβησε,
η λησμονιά την έθαψε,
αμετάκλητα
σαν το θάνατο.
Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
χρόνια πολλά χωρίς άλλα νεκρά και ακρωτηριασμένα παιδιά στην ψυχή και στο σώμα ειρήνη
καλή χρονιά, όσο γίνεται
και όσο μας αξίζει!
ήρθες αθόρυβα, αθόρυβα δήλωσες την παρουσία σου, τόσο μα τόσο ευγενικά και ευτυχώς...
το μπλογκ σου έχει μια γλυκειά μελαγχολία.
πασπαλισμένη με τρυφεράδα και πολλή αλήθεια,
κάπως έτσι τόδα, θα ξανάρθω!
άνεμε
φύσα δυνατάνα φύγει η ΄σκόνη από τα μυαλά μας ....να καθαρίσουν .να εξαγνιστούν......μήπως και .... αμήν......
ανεπίδοτη
σε παρακολουθώ από καιρό μα τα διαπιστευτήριά μου τα άφησα όταν ένοιωσα οικεία .καλώς να ξανάρθεις.. και είθε να μην σε απογοητεύσω.
καληνύχτα .
Δημοσίευση σχολίου