αντί για ευχαριστώ

απρόσμενα δώρα ανέλπιστα
κατέφθασαν εντελώς άξαφνα
από δισδιάστατους φίλους
άγνωστους αλλά ωραίους

και εγώ αντί για ευχαριστώ
στίχους τους έφτιαξα
και έμμετρα εξέφρασα
ότι θελω από καρδιάς να πω

Άδειες στιγμές και γυμνές
οι ζεστές σας φωνές
όμορφα τις ντύσανε
για πολλά με πείσανε
και με συγκινήσανε

το λιτό μου δισάκι ή αλλιώς" μίλα μου απλά" (ξανά)

μακάρι να μπορούσα να χαρίσω σε σένα που τυχαία έπεσες πάνω μου όμορφες μουσικές και χρώματα και ζωγραφιές και εικόνες ......Μα το δισάκι μου λιτό παλιομοδίτικο και πολυκαιρισμένο, σχεδόν γραφικό,σαν εκείνο που κρατούσαν οι επαρχιώτες που κατέβαιναν στην πόλη,απόλυτα ενδεδυμένοι την απλότητά τους και την ακατέργαστη πονηριά της ματιάς τους.
θυμάμαι έναν τέτοιο τύπο ,μουστάκια ατελείωτα θωριά αρχοντική ,ογδοντάρης.κοκκινομάγουλος , μια σακούλα πλαστική με την χρηστικότητα δισακιού σον ώμο, στο άγαλμα του Κολοκοτρωνη δίπλα στο Σύνταγμα να με σταματά "να σε ρωτήσω βρέ κοπελιά" και εγώ μαθημένη από μικρή να προστρέχω στον πρεσβύτερο, πλησιάζω πρόθυμα "έχεις άντρα?" ναι του λέω , με κοιτάει όλο αντρίκεια λαγνεία και μου λέει "να σε χαίρεται, γιατί άμα δεν σε χαίρεται αμαρτία μεγάλη στον θεό " και φεύγει.
Έκτοτε τόσο άντρίκειο θαυμασμό τόσο περίτεχνο μα και τόσο πρωτόγονο συνάμα δεν εισέπραξα,να ναι καλά αν ζεί.
Γιατί όλα αυτά ? για το λιτό μου δισάκι ή απλά γιατί νοιώθω πνιγμένη στο περίτεχνο το πομπώδες το άνευ ουσίας πνιγηρό φλέρτ των ομοίων μου?
Μήπως γιατίμου έλειψε και λαχταρώ το απλό το ξεκάθαρο ,το τολμηρό , το πηγαίο και οχι μόνο φλερτ?