Εναγωνίως έψαχνα
στο μυαλό μου ρωγμές
πριν να εκραγώ
μήπως και μπορέσω
να χωρέσω τις στιγμές
προσπαθώντας να τις σώσω
μαζί με τον εαυτό μου
Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τα κύματα είχαν πάντοτε τη μαγεία του απρόσμενου και τους δικούς τους νόμους
ήρθες
και ξαναήρθες και μετά έφυγες και πάλι
πίσω
.......σε
φαύλους
κύκλους
στροβιλιζόμαστε
μαζί....μέχρι
πότε;
6 σχόλια:
κάτι έγινε evissa και το σχόλιο χάθηκε γι αυτό και το ξαναγράφω.Το λιτό και μεστό ποίημά σου το βρήκα εκπληκτικό.Αυτοδιεύρυνση για να αντέξουμε λοιπόν τις πράξεις μας τις σκέψεις μας τα θέλω μας.
είμαι αισιόδοξη πως αν δεν βρήκες ρωγμές,
κάποια γωνιά υπάρχει να χωθείς...
εσύ θα την βρεις!
θέλουν χρόνο και κόπο οι ανιχνεύσεις σου,
αυτό όμως είναι ΖΩΗ, τουλάχιστον για μένα.
άγνωστε-η ακριβώς .Την αυτοδιεύρυνση ψάχνοντας . Θα συμφωνήσω για το λιτό ,θα προσέθετα αληθινό αντί για εκπληκτικό. Παρ΄ολα αυτά σας ευχαριστώ για τα εύσημα.
ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ
Και για μένα γλυκειά ανεπίδοτη απλά σκέφτομαι φωναχτά και μάλλον δημόσια, γιατί εκείνο το λαϊκό ρητό πως όταν μοιράζεσαι τη χαρά γίνεται διπλή και τον πόνο μισό πολύ με εκφράζει...
σε φιλώ
Ενδοσκόπηση, και τάση ανεύρεσης διεξόδου προς εκτόνωση. Ναι, όλοι το κάνουμε, απλά διαφέρουμε στον τρόπο. Ωραίο είναι για όλα τα πράγματα να βρίσκεις τρόπους που να σ' ευχαριστούν...
Καλό απόγευμα...
diatton
για όλα υπάρχει ενας τρόπος αρκεί να τον βρούμε τώρα αν είναι κι ευχάριστος ,εξαίρετα και ευκταία . χαίρομαι που πέρασες καληνύχτα.
Δημοσίευση σχολίου