Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

ΡΩΓΜΕΣ

Εναγωνίως έψαχνα

στο μυαλό μου ρωγμές

πριν να εκραγώ

μήπως και μπορέσω

να χωρέσω τις στιγμές

προσπαθώντας να τις σώσω

μαζί με τον εαυτό μου

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κάτι έγινε evissa και το σχόλιο χάθηκε γι αυτό και το ξαναγράφω.Το λιτό και μεστό ποίημά σου το βρήκα εκπληκτικό.Αυτοδιεύρυνση για να αντέξουμε λοιπόν τις πράξεις μας τις σκέψεις μας τα θέλω μας.

anepidoti είπε...

είμαι αισιόδοξη πως αν δεν βρήκες ρωγμές,
κάποια γωνιά υπάρχει να χωθείς...
εσύ θα την βρεις!
θέλουν χρόνο και κόπο οι ανιχνεύσεις σου,
αυτό όμως είναι ΖΩΗ, τουλάχιστον για μένα.

EVISSA είπε...

άγνωστε-η ακριβώς .Την αυτοδιεύρυνση ψάχνοντας . Θα συμφωνήσω για το λιτό ,θα προσέθετα αληθινό αντί για εκπληκτικό. Παρ΄ολα αυτά σας ευχαριστώ για τα εύσημα.

EVISSA είπε...

ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ
Και για μένα γλυκειά ανεπίδοτη απλά σκέφτομαι φωναχτά και μάλλον δημόσια, γιατί εκείνο το λαϊκό ρητό πως όταν μοιράζεσαι τη χαρά γίνεται διπλή και τον πόνο μισό πολύ με εκφράζει...
σε φιλώ

Διάττων είπε...

Ενδοσκόπηση, και τάση ανεύρεσης διεξόδου προς εκτόνωση. Ναι, όλοι το κάνουμε, απλά διαφέρουμε στον τρόπο. Ωραίο είναι για όλα τα πράγματα να βρίσκεις τρόπους που να σ' ευχαριστούν...

Καλό απόγευμα...

EVISSA είπε...

diatton
για όλα υπάρχει ενας τρόπος αρκεί να τον βρούμε τώρα αν είναι κι ευχάριστος ,εξαίρετα και ευκταία . χαίρομαι που πέρασες καληνύχτα.