Πρόσωπα σαν χαρτογραφίες ψυχών
πρόσωπα σαν κιβωτοί αναμνήσεων
πρόσωπα σαν σταυροδρόμια βλεμμάτων
πρόσωπα σαν λίκνα ιδεών
πρόσωπα σαν φυλαχτά σκέψεων
πρόσωπα σαν πολύτιμα πετράδια
πρόσωπα σαν σκοτεινά σύννεφα
πρόσωπα σαν ολόγιομα φεγγάρια
πρόσωπα σαν ήλιων στέφανα
πρόσωπα γνωστά μα τώρα ξένα
πρόσωπα νεκρά για πάντα χαμένα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
13 σχόλια:
Ξαναγύρισες δυναμικά και χαιρόμαστε.
Ευτυχώς, γιατί είχε αρχήσει το σύνδρομο στέρησης.
Ελπίζουμε ήρεμη
κι αυτό το κείμενο εμπίπτει
στην "αρχή" των παρομοιώσεων?
πόσο και ποιο πρόσωπο
δείχνει την ψυχή?
θα το βρούμε ποτέ?
σε φιλώ
καλημέρα
καλώς επέστρεψες
Πρόσωπα σαν ολόγιομα φεγγάρια με μούσια δεν έχει?
Η.
ανώνυμε-η
Μπορεί και να ισχύει το τραβάτε με κι ας κλαίω,
μπορεί να ναι κι οι φίλοι γνωστοί κι άγνωστοι με τις υποστηρικτικές και παρακινητικές προτροπές τους,
μπορεί να ναι κι η πιεστική παρόρμηση της στιγμής....
και να τα αποτελέσματα,
εντός εκτός κι επί τ΄ αυτά...
καλημέρα κι ευχαριστώ.
faidra
Για να το βρούμε το πρόσωπο -ψυχή, θα έπρεπε να αντέχει το ίδιο την συνύπαρξη των δύο εντός του,δεν νομίζεις?
σε φιλώ, χαίρομαι τελικά που επέσρεψα ,σαν κάτι να μου έλλειψε.
φίλε Η
τι άδικη που ήμουν! Μια ιδιαίτερη μνεία(παραλλαγή στο βασικό μοντέλο ΦΕΓΓΑΡΟΠΡΌΣΩΠΟΥ) να μην κάνω, να φωτογραφίσω κανένα φιλαράκι?
απαράδεκτη -απαράδεκτη.
Ταπεινά μετανιωμένη.
φιλιά
Αχ, χαμένα όλ' αυτά γιατί; Έστω, καλό είναι ότι γύρισες...
φτάνει που γύρισες!
κάποια στιγμή κάποιο πρόσωπο αντέχουμε,
δεν αρκεί να αντέχει αυτό την συνύπαρξη,
είναι και οι δικές μας αντοχές,
έτσι δεν είναι;
τολμώ να πω, οι δικές μας "αντοχές" προέχουν.
diatton
Aπολαμβάνω την ζεστασιά της παρέας με άγνωστα -γνωστά πρόσωπα και σας ευχαριστώ.
ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ
ΓΛΥΚΕΙΆ ΑΝΕΠΊΔΟΤΗ ΚΑΙ ΣΙΚΑΤΗ ΚΑΜΝΗΛΟΡΆΡΔΑΛΗ
Εξαρτάται καλή μου, για τις ανοχές αντοχές μιλάω,εξαρτάται....
καλημέρα τρυφερή.
ΑΝΕΠΊΔΟΤΗ
καλά... άς δικαιολογηθώ πως δεν βλέπω καλά και έστειλα την καμηλοπάρδαλη παραθέρηση.....
Το μικρόβιο βλέπω δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Καλό αυτό ζωντανή μου EVISSA. Χαίρομαι πάλι που τα λέμε (με τρόμαξες κάποια στιγμή...)
Τα φιλιά μου.
ΦΙΛΕ ΠΑΝΟ
Συγνώμη που σε ανησύχησα. Tα μαντζούνια που με τάισε ο γιατρός ήταν ληγμένα. ΤΕΛΙΚΆ ΌΜΩς ΕΠΙΒΊΩΣΑ και μεταλλαγμένη παρακαλώ,,,έχω τελικά αντοχές εγώ τα μικρόβια ,η τρέλλα, δεν ξέρω?
Πάντως είμαι εδώ εγώ κι όχι το φάντασμά μου .....ως πρόσωπο.
Δημοσίευση σχολίου