Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009

ΠΡΟΣΩΠΑ

Πρόσωπα σαν χαρτογραφίες ψυχών


πρόσωπα σαν κιβωτοί αναμνήσεων


πρόσωπα σαν σταυροδρόμια βλεμμάτων


πρόσωπα σαν λίκνα ιδεών


πρόσωπα σαν φυλαχτά σκέψεων


πρόσωπα σαν πολύτιμα πετράδια


πρόσωπα σαν σκοτεινά σύννεφα


πρόσωπα σαν ολόγιομα φεγγάρια


πρόσωπα σαν ήλιων στέφανα


πρόσωπα γνωστά μα τώρα ξένα


πρόσωπα νεκρά για πάντα χαμένα

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ξαναγύρισες δυναμικά και χαιρόμαστε.
Ευτυχώς, γιατί είχε αρχήσει το σύνδρομο στέρησης.
Ελπίζουμε ήρεμη

Φαίδρα Φις είπε...

κι αυτό το κείμενο εμπίπτει
στην "αρχή" των παρομοιώσεων?

πόσο και ποιο πρόσωπο
δείχνει την ψυχή?

θα το βρούμε ποτέ?

σε φιλώ
καλημέρα
καλώς επέστρεψες

Ανώνυμος είπε...

Πρόσωπα σαν ολόγιομα φεγγάρια με μούσια δεν έχει?

Η.

EVISSA είπε...

ανώνυμε-η
Μπορεί και να ισχύει το τραβάτε με κι ας κλαίω,
μπορεί να ναι κι οι φίλοι γνωστοί κι άγνωστοι με τις υποστηρικτικές και παρακινητικές προτροπές τους,
μπορεί να ναι κι η πιεστική παρόρμηση της στιγμής....
και να τα αποτελέσματα,
εντός εκτός κι επί τ΄ αυτά...
καλημέρα κι ευχαριστώ.

EVISSA είπε...

faidra
Για να το βρούμε το πρόσωπο -ψυχή, θα έπρεπε να αντέχει το ίδιο την συνύπαρξη των δύο εντός του,δεν νομίζεις?
σε φιλώ, χαίρομαι τελικά που επέσρεψα ,σαν κάτι να μου έλλειψε.

EVISSA είπε...

φίλε Η
τι άδικη που ήμουν! Μια ιδιαίτερη μνεία(παραλλαγή στο βασικό μοντέλο ΦΕΓΓΑΡΟΠΡΌΣΩΠΟΥ) να μην κάνω, να φωτογραφίσω κανένα φιλαράκι?
απαράδεκτη -απαράδεκτη.
Ταπεινά μετανιωμένη.
φιλιά

Διάττων είπε...

Αχ, χαμένα όλ' αυτά γιατί; Έστω, καλό είναι ότι γύρισες...

anepidoti είπε...

φτάνει που γύρισες!
κάποια στιγμή κάποιο πρόσωπο αντέχουμε,
δεν αρκεί να αντέχει αυτό την συνύπαρξη,
είναι και οι δικές μας αντοχές,
έτσι δεν είναι;
τολμώ να πω, οι δικές μας "αντοχές" προέχουν.

EVISSA είπε...

diatton
Aπολαμβάνω την ζεστασιά της παρέας με άγνωστα -γνωστά πρόσωπα και σας ευχαριστώ.
ΚΑΛΗΜΈΡΕΣ

EVISSA είπε...

ΓΛΥΚΕΙΆ ΑΝΕΠΊΔΟΤΗ ΚΑΙ ΣΙΚΑΤΗ ΚΑΜΝΗΛΟΡΆΡΔΑΛΗ
Εξαρτάται καλή μου, για τις ανοχές αντοχές μιλάω,εξαρτάται....
καλημέρα τρυφερή.

EVISSA είπε...

ΑΝΕΠΊΔΟΤΗ
καλά... άς δικαιολογηθώ πως δεν βλέπω καλά και έστειλα την καμηλοπάρδαλη παραθέρηση.....

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ είπε...

Το μικρόβιο βλέπω δεν σε αφήνει να ησυχάσεις. Καλό αυτό ζωντανή μου EVISSA. Χαίρομαι πάλι που τα λέμε (με τρόμαξες κάποια στιγμή...)

Τα φιλιά μου.

EVISSA είπε...

ΦΙΛΕ ΠΑΝΟ
Συγνώμη που σε ανησύχησα. Tα μαντζούνια που με τάισε ο γιατρός ήταν ληγμένα. ΤΕΛΙΚΆ ΌΜΩς ΕΠΙΒΊΩΣΑ και μεταλλαγμένη παρακαλώ,,,έχω τελικά αντοχές εγώ τα μικρόβια ,η τρέλλα, δεν ξέρω?
Πάντως είμαι εδώ εγώ κι όχι το φάντασμά μου .....ως πρόσωπο.