Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

παραχαράκτες

Παραχαράκτες του πόνου της απώλειας

σαν δεν αντεχουν να τον δουν,

τον αρνούνται ,κρυφά τον μασκαρεύουν.

Της αγάπης ανάλγητοι αρνητές

για φόβο μοναξιάς μόνο μιλούν.

Μα στο εξής δεν θα με παραφράζουν,

θα ορίζω εγώ τις συνιστώσες,

των δακρύων μου εγώ τις αυλακιές

θαρραλέα θα ορμηνεύω,

σιωπηλά κι αβίαστα να κυλούν

τις απώλειες τους σαν μνημονεύουν,

στο ταπεινό της αγάπης θυσιαστήριο ,

στου έρωτα το σιωπηλό κοιμητήριο


και στης φιλίας το γκρίζο κρεματόριο.

11 σχόλια:

Διάττων είπε...

Μ' αρέσει πολύ η δομή του ποιήματος. Στις πρώτες 5 γραμμές έχουμε την περιγραφή του προβλήματος, στις επόμενες ξεδιπλώνεται μια δυναμική και φυσικά εντυπωσιακός είναι κι επίλογος των 3 τελευταίων στίχων με τις καταληκτικές λέξεις θυσιατήριο, κοιμητήριο, κρεματόριο. Αγαπητή μου φίλη, εδώ σου πρέπουν πολλά κολακευτικά λόγια...

EVISSA είπε...

GEIA Diatton
σύμπτωση που σχολίαζα το τανγκό σου,συγχρονισμός στο διαδίκτυο...
εντυπωσιακό..
για τα λόγια σου.... απλά κοκκινίζω.

Διάττων είπε...

Δεν είναι τυχαία όλα αυτά αγαπητή μου φίλη...

Ανώνυμος είπε...

Κάθε μέρα και καλύτερη. Για την δύναμη μιλάω. Για την αποφασιστικότητα.

Σε φιλώ γλυκά

EVISSA είπε...

σε γλυκοφιλώ ΠΑΝΔΟΡΑ
για την τρυφερή και προσεκτική ματιά σου.την δύναμη την προσπαθώ και την απόφαση την έχω.

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ είπε...

Επιτέλους η γνωστή δυνατή EVISSA! Να σχεδιάζει τον καθαρτήριο λόγο της αποφασιστικά, τρυφερά και συνάμα με την γνωστή ποιητική αφοριστική της διάθεση. Κουβέντες καθαρές και κρυστάλλινες, αυθεντικές, διαμαντένιες! Μπράβο μικρή μου, έχει τσαγανό!

Τα φιλιά μου.

EVISSA είπε...

ΠANO
να ΄σαι πάλι, μάλλον έλλειψες από την παρέα.
Ο πόνος τις περισσότερες φορές είναι καθαρτήριος και αφυπνιστικός κυρίως σε μεγάλα ντεσιμπέλ.Οικονομία επιβίωσης δεν νομίζεις ?
και τα δικά μου φιλιά...

faraona είπε...

Η δυναμική των λέξεων σου σ αυτο το ποιημα ειναι μοναδική.

EVISSA είπε...

ΦΑΡΑΟΝΑ
Το βέβαιο είναι πως η δυναμική των σκέψεων μου είναι αναπόφευκτα άλλιώτικη πια.καληνύχτες τρυφερές ,χάρηκα που πέρασες

Φαίδρα Φις είπε...

μήπως να τους αναγνωρίζαμε και
κάτι καλό?
για τους παραχαράκτες μιλάω...

αν είναι να σε κάνουν να
γράφεις έτσι...
άστους να παραχαράσσουν
κι εσύ προχώρα

ελπίζω να μην ήταν
ενύπνιος ο οίστρος
και να τα έθεσες τα θέματα
νηφάλια και διαυγέστατη
όπως και το πιστεύω

βγαίνεις από το τούνελ...
αυτό νομίζω

είμαι κοντά
ακολούθησε τη χορογραφία του φωτός...
(μίλησα γι'αυτή σε μένα)

σε φιλώ
καλό φως

EVISSA είπε...

φαίδρα
σε όλους υπάρχει το σημείο ναδίρ της ανοχής, για μένα ορίζεται στο ζήτημα της προσβολής των συναισθημάτων ή ποιητικά της παραχάραξής τους. ΤΗΝ ΆΡΝΗΣΗ ΤΗΝ ΑΠΟΔΈΧΟΜΑΙ Ως ΚΑΙ ΔΙΚΑΊΩΜΑ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ για την προσβολή και τον ευτελισμό τους,έχω άλλο μέτρο.
Σε φιλώ,Το φώς στην ψυχή μου το κράτησα.