Παραχαράκτες του πόνου της απώλειας
σαν δεν αντεχουν να τον δουν,
τον αρνούνται ,κρυφά τον μασκαρεύουν.
Της αγάπης ανάλγητοι αρνητές
για φόβο μοναξιάς μόνο μιλούν.
Μα στο εξής δεν θα με παραφράζουν,
θα ορίζω εγώ τις συνιστώσες,
των δακρύων μου εγώ τις αυλακιές
θαρραλέα θα ορμηνεύω,
σιωπηλά κι αβίαστα να κυλούν
τις απώλειες τους σαν μνημονεύουν,
στο ταπεινό της αγάπης θυσιαστήριο ,
στου έρωτα το σιωπηλό κοιμητήριο
και στης φιλίας το γκρίζο κρεματόριο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Μ' αρέσει πολύ η δομή του ποιήματος. Στις πρώτες 5 γραμμές έχουμε την περιγραφή του προβλήματος, στις επόμενες ξεδιπλώνεται μια δυναμική και φυσικά εντυπωσιακός είναι κι επίλογος των 3 τελευταίων στίχων με τις καταληκτικές λέξεις θυσιατήριο, κοιμητήριο, κρεματόριο. Αγαπητή μου φίλη, εδώ σου πρέπουν πολλά κολακευτικά λόγια...
GEIA Diatton
σύμπτωση που σχολίαζα το τανγκό σου,συγχρονισμός στο διαδίκτυο...
εντυπωσιακό..
για τα λόγια σου.... απλά κοκκινίζω.
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά αγαπητή μου φίλη...
Κάθε μέρα και καλύτερη. Για την δύναμη μιλάω. Για την αποφασιστικότητα.
Σε φιλώ γλυκά
σε γλυκοφιλώ ΠΑΝΔΟΡΑ
για την τρυφερή και προσεκτική ματιά σου.την δύναμη την προσπαθώ και την απόφαση την έχω.
Επιτέλους η γνωστή δυνατή EVISSA! Να σχεδιάζει τον καθαρτήριο λόγο της αποφασιστικά, τρυφερά και συνάμα με την γνωστή ποιητική αφοριστική της διάθεση. Κουβέντες καθαρές και κρυστάλλινες, αυθεντικές, διαμαντένιες! Μπράβο μικρή μου, έχει τσαγανό!
Τα φιλιά μου.
ΠANO
να ΄σαι πάλι, μάλλον έλλειψες από την παρέα.
Ο πόνος τις περισσότερες φορές είναι καθαρτήριος και αφυπνιστικός κυρίως σε μεγάλα ντεσιμπέλ.Οικονομία επιβίωσης δεν νομίζεις ?
και τα δικά μου φιλιά...
Η δυναμική των λέξεων σου σ αυτο το ποιημα ειναι μοναδική.
ΦΑΡΑΟΝΑ
Το βέβαιο είναι πως η δυναμική των σκέψεων μου είναι αναπόφευκτα άλλιώτικη πια.καληνύχτες τρυφερές ,χάρηκα που πέρασες
μήπως να τους αναγνωρίζαμε και
κάτι καλό?
για τους παραχαράκτες μιλάω...
αν είναι να σε κάνουν να
γράφεις έτσι...
άστους να παραχαράσσουν
κι εσύ προχώρα
ελπίζω να μην ήταν
ενύπνιος ο οίστρος
και να τα έθεσες τα θέματα
νηφάλια και διαυγέστατη
όπως και το πιστεύω
βγαίνεις από το τούνελ...
αυτό νομίζω
είμαι κοντά
ακολούθησε τη χορογραφία του φωτός...
(μίλησα γι'αυτή σε μένα)
σε φιλώ
καλό φως
φαίδρα
σε όλους υπάρχει το σημείο ναδίρ της ανοχής, για μένα ορίζεται στο ζήτημα της προσβολής των συναισθημάτων ή ποιητικά της παραχάραξής τους. ΤΗΝ ΆΡΝΗΣΗ ΤΗΝ ΑΠΟΔΈΧΟΜΑΙ Ως ΚΑΙ ΔΙΚΑΊΩΜΑ ΤΟΥ ΆΛΛΟΥ για την προσβολή και τον ευτελισμό τους,έχω άλλο μέτρο.
Σε φιλώ,Το φώς στην ψυχή μου το κράτησα.
Δημοσίευση σχολίου