έπαιξες τα φύλλα σου νωρίς
άσσοι δίχως αντίκρυσμα
σ΄ένα τραπέζι για τρείς
να ρεφάρεις δεν μπορείς
χωρίς να ρισκάρεις
ούτε και να εκτεθείς.
Γι αυτό και ρισκάρισα
μα δεν ισοφάρισα,
το τέλος βλέπεις
ήταν απρόβλεπτο ,
το παιχνίδι παίχτηκε
σαν αγωνία που τέρπει
στο τέλος κατέληξε
σε απελπισία θαρρείς.
Γιατί το υπερτίμησες?
χρόνος ήτανε που έπρεπε να ξοδευτεί
μήπως και σε πνίξει
γι αυτό και τον τέλειωσες .
Σα νερό που στην έρημο άδειασες'
απίθανο θα ταν να καρπίσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
θα το έλεγα όμορφο κηνικό ρομαμτισμο.
καλημέρα, με βοηθάει
είσαι πάλι εδώ!!!!!
επιτέλους. Μας ανησύχησες,η επιστροφή σου όμως μας αποζημίωσε. Έξοχο και κυνικό. θα συμφωνήσω με την παραπάνω αναγνώστρια.
Καλημέρα ανοιξιάτικη
καλησπέρα!
χάθηκες....
εγώ λέω να σηκωθείς απ' το τραπέζι για τρεις και να ψάξεις για τέσσερις...
να μοιραστεί και το ρίσκο και η έκθεση...
σε φιλώ και δίνε κανένα σημάδι!
να συμπληρώσω το καρέ;
σε βρήκα στην ανεπίδοτη, μου αρέσουν τα κείμενά σου, σε καλημερίζω!
:)
Δημοσίευση σχολίου