έζωσε η ασκήμια ασφυχτικά το κορμί
κι η σιωπή τα λόγια τα θερμά απόδιωξε
σπασμένο κατάρτι από ναυάγιο η ψυχή
τη λήθη κάλεσε , δώρα άκριβά της έταξε
με θλιβερό αντίτιμο τις μονάκριβες στιγμές
στο τίποτα το λυτρωτικό να αρνηθεί
μ α εκείνη περήφανα προσπέρασε
προτιμούσε μαζί τους να εκτελεσθεί
Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
εγώ λέω να την αφήσεις να εκτελεσθεί!
μάλλον, δεν λέω, το εννοώ!
οι λέξεις σου υπέροχες ως συνήθως και η καλημέρα μου όλη δική σου!
φιλιά!
"Αποθανέτω η ψυχή μου..." γιατί πίστεψα σε οτι ένιωσα.
Καταπληκτικο σε προσκαλω στο blog μου.
γλυκειά ανεπίδοτη
το πρόσταγμα περιμένω να αναφωνήσεις .Πυρ και λύτρωση,,,καληνύχτα σε διπλοφιλώ κι όχι το τελευταίο του αποχωρισμού
πανδώρα ποιήτρια
γιατί εκείνα που πίστεψα και έπραξα μπορώ να τα υπερασπιστώ,ακόμα...
καληνύχτα καλά να περνάς ,σε σκέφτομαι.
mr Arvulas
καλώς όρισες... για τα επαινετικά σου λόγια ευχαριστώ, μάλλονν κοκκίνισα σαν ντροπαλό κορίτσι που συνήθως δεν είμαι. Θα περάσω για επίσκεψη .σε ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Δημοσίευση σχολίου