Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

αναζητείται

Στον αγέρα σκόρπισα τη φωνή μου

να μην αρθρώσει τις λέξεις

που δεν έπρεπε να ειπωθούν

ούτε και τώρα μα ούτε και πρίν.

Στην άμμο έθαψα τις ελπίδες μου

να μην έχουν ανασεμιά,

στο νερό βύθισα τ ονομά σου

σα φωτιά να σβηστεί

στο χιόνι πάγωσα τα μέλη μου

να μη λαχταρούν.

Για την καρδιά μου που σκιρτά

θάνατο κατάλληλο ακόμα δε βρήκα .

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γη - Νερό - Αέρας - Φωτιά...

Δεν αρκούν τα 4 στοιχεία καρδιά μου για να στοιχειώσουν... δεν αρκούν.

Γαλήνιο Βραδάκι

EVISSA είπε...

οδιπόρε
και το δικό σου γαλήνιο αντιεύχομαι, μ΄ολο που ξενυχτάς και συ πληκτροερωτοτροπώντας
όνειρα........

Φαίδρα Φις είπε...

και ξανά...

όχι δεν μπορεί να συμβαίνει

ποια λόγια δεν έπρεπε ν'ακουστούν ενώ λαχταρούσες να τα πεις επειδή τα νιώθεις?
δεν υπάρχει νόμος γι'αυτά τα αισθήματα

φόβος,ανασφάλεια κι εγωισμός είναι

γιατί να φοβόμαστε ν'αρθρώσουμε
δυνατά αισθήματα σε λόγια
κι εδώ μήπως δεν υπολανθάνει ο φόβος μην προδοθούμε?
και μεγαλύτερος φόβος μήπως εμείς πρώτοι γίνουμε επίορκοι?

αφού δε βρίσκουμε θάνατο που να ταιριάζει
για ποιο λόγο καταπιέζουμε
ό,τι πιο όμορφο έχουμε νιώσει
-ήταν βαθιά θαμμένο-
αλλά κάποια σημαίνουσα ύπαρξη το έφερε στο φως?

η δίψα,η λαχτάρα,ο έρωτας...
γιατί να τα απωθούμε
αφού-όπως εσύ λες-έχουμε μόνο μια ζωή?

παλιά κι εξίσου μεγάλα κεφάλαια κι αυτά...
πόσα να πούμε και διαδικτυακά?
αναρωτιέμαι...

ανεξάντλητα μοιάζουν
κι οι μέρες φεύγουν...
ο χρόνος κυλάει εις βάρος μας...
γιατί και η πείρα που αποκτάς μετά από τόσα τραύματα,τόσες ατυχίες και καθημερινούς θανάτους,
είναι άχρηστη όταν τη συνειδητοποιείς

αλλά και πόσο υπερβατικά να ζήσεις μέσα σε ιστορίες?

χαίρομαι που μιλάω μαζί σου
στο υπογράφω....

φιλιά καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Μην πασχίζεις!
Της αρέσει να αυτοκτονεί.

Καλημέρες και φιλιά

EVISSA είπε...

φίλες όχι δεν αυτοκτονώ απλά προσαρμόζομαι σε πραγματικότητες που δεν ορίζω μόνη μου. Οι λογικές ενέργειες μέχρι να συμφιλιωθούν με το συναίσθημα και τανάπαλιν σ άφήνουν για καιρό μετέωρο όπου το μόνο που κάνεις είναι να φωνάζεις στην έρημο για να εκτονωθείς .κατι σαν την ταρατσοθεραπεία θυμάστε τοπλάνο στην ταινία με το Λαζόπουλο. καλημέρα φιλενάδες ειναι μια ανακούφιση το νοιάξιμό σας ,με έκανε να χαμογελάσω το μηνυμά σας .

EVISSA είπε...

φαιδρούλα να σαι σίγουρη ότι μίλησα σ όλες τις γλώσσες και διαλέκτους και τώρα πιά το "φωνή βοόντος εν τη ερήμω" αφορά εμένα και τα κότσια μου .Είναι λοιπόν ζήτημα κλαψουρίσματος ενός παιδιού που θέλει τα κόκκινα λουστρίνια της βιτρίνας πέντε νούμερα μικρότερα και μέρα Κυριακή,Που θα πάει θα μεγαλώσω με τέτοιες μαμάδες.και ΣΑς ΦΙΛΏ ΣΑς ΦΙΛΏ ΄και συγνώμη άν σας έκανα τα νεύρα τσατάλια.