Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΕ ΠΛΗΓΕΣ

Μα τα σημάδια στο λαιμό

δεν ήταν απ΄τα φιλιά σου,

ήταν απ΄την ψυχή μου

που άνθιζε πληγές,

όμοιες με τ΄αγγίγματά σου.

Να τα ζητάει αρνιότανε πιά,

τα χάραζε μόνη της,


για να θυμάται.

14 σχόλια:

ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ είπε...

Και πιστεύεις ότι το αξίζεις;

Δεν μπορεί κανείς, δεν έχει το δικαίωμα, να πληγώνει την τρυφερότητα.

Φαίδρα Φις είπε...

εκφώνησε γρήγορα τον επικήδειο
να τελειώνεις
και με τις πληγές
και με τα χαράγματα

εθιζόμαστε μετά σ'αυτά
και δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τους

άντε!

Ανώνυμος είπε...

Κάθε πένθος θέλει τον χρόνο του αλλά πόσο να ζεις και με τους νεκρούς;

Ανώνυμος είπε...

Και θυμάτε τελικά;

Την καλημέρα μου

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Οι πολλές πληγές και τα δάκρυα

κάποτε μας στεγνώνουν

κι αδειάζουμε...

Δεν αξίζει!...

Eva F. είπε...

Aξίζει τελικά?....

anepidoti είπε...

τις πληγές δεν μας τις προκαλούν οι άλλοι...
υπάρχουν μέσα μας,
λίγη κοπριά ρίχνουν οι άλλοι
και νάσου ανθίζουν...
όπως πολύ σωστά λες...

EVISSA είπε...

Πάνο
η τρυφερότητα είναι μια συζητήσιμη έννοια για πολλούς δυστυχώςκαι όχι τόσο αυτόματα αναγνωρίσιμη , προφανώς όχι για σένα ,καλημέρα

EVISSA είπε...

faidroyla
οι επικήδειοι εκφωνούνται για τους τρίτους που ακούνε.Η διαδικασία του πένθους είναι εσωτερική και περνά διάφορα στάδια .είμαι ακόμη στο πρώτο.ξέρεις ποιο, έχω δρόμο.ευχαριστώ για την ενθάρρυνση,σε φιλώ.

EVISSA είπε...

PANDORA
όπως κατάλαβες συμφωνώ, με μιά διευκρίνηση, ότι νεκροί είμαστε και μείς σε αυτές τις διαδικασίες σε επιμέρουσκομμάτια μας που η ζωή το θέλει κάποτε να αποχωριζόμαστε είτε να θάβουμε οριστικά.
σε καλημερίζω ...

EVISSA είπε...

οδοιπόρε
θυμάται ότι είναι αναγκαίο να λησμονήσει,αγουροξυπνημένες καλημέρες, λίγο πρίν το ξεκίνημα μιας γεμάτης εργασιακά ημέρας,για να ξεχνόμαστε .σε διπλοασπάζομαι.

EVISSA είπε...

μα τότε Λίτσα μου
όταν αδειάζουμε δηλαδήεπέρχεται η κάθαρση κι αν έχουμε περιθώρια(ποιος ξέρει)ξαναρχίζουμε από την αρχή.σε φιλώ.

EVISSA είπε...

ΕYA
μπορούμε να βάλουμε ασφαλείς τιμές στο αξίζει θα ήταν μάταιο στην αγορά των συναισθημάτων δεν υπάρχουν αντικειμενικές τιμές, σε φιλώ,,,,, χάρηκα που πέρασες.

EVISSA είπε...

anepidoti
με απασχόλησε και με άγγιξε αυτό που λές πολύ, σε παλιές ρίζες υπάρχει πάντα ζωή αλλά και σε παλιές πληγέσ περισσότερη ευαισθησία .ευαίσθητα φιλιά...