Αγέρωχος σα Μεγαλέξανδρος
με θωριά απόμακρη, θεική
σπαθί ο λόγος σου ακονισμένο,
με μιας τον κόμπο κατέλυσες.
Κατακτημένη από καιρό
σε αιχμαλωσία εθελούσια
στην άρνησή σου υποτάχθηκα
κι απ΄τη σιωπή ηττήθηκα,
δια παντός.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
αυτό φοβάμαι κι εγώ evissa
την εθελούσια αιχμαλωσία
και τους εκούσιους τρυφερούς
"εξανδραποδισμούς" μου
γι'αυτό καλύτερο το ταίριασμα
με τη σιωπή
μου πάει
εσένα?
Έτσι είναι οι κατακτητές. Αλώνουν κι ύστερα ονειρεύονται την επόμενη πολιορκία.
Καληνύχτες...
Φαιδρα Φις
φίλη της ματιάς
όχι δεν θα το θελα να σου πάει η σιωπή,δεν γεννήθηκες γι αυτό.Ο λόγος τόσο αδελφωμένος μαζί σου,θα ταν μια προδοσία στη φύση σου.
pandora
Ερωτική ,ταγμένη στο φώς του,(εκείνου, του καθε φορά μοναδικού )
"η πόλις εάλω"και όταν είναι συγκλονιστικές"οι πόλεις" μπορούν να αλώσουν εκείνες τον πορθητή τους.......
η σιωπή πάντα νικά. και ο ηττημένος νιώθει σκοτωμένος...
ΡΙΑ
τι να πώ θα είχε νόημα η αντίσταση?
Δημοσίευση σχολίου