Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

ΑΝΕΦΙΚΤΟ

πόσες ευχές μάταιες,

πόση ελπίδα τελειωμένη,

πόσες επικλήσεις του ανέφικτου,

πόσα απελπισμένα μηνύματα ,

πόσες υποθέσεις χωρίς αντίκρισμα,

πόσες αναπάντητες αναμονές,

πόσα βράδυα αξημέρωτα

πόση ζωή χαμένη.

11 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Πόσες χαμένες αγάπες
Πόση αναλώσιμη ψυχή
Πόσο ακόμη......

Aνεμος είπε...

σε ευχαριστώ για την παραχώρηση ώς αγνή προσφορά με τους ανατριχιαστικούς στίχους σου στα παιδιά είσαι στη σελίδα μου

EVISSA είπε...

MARIA πέρασα από το καινούριοσου μπλογκ. καλορίζικο και μαγευτικό όπως η πρώτη του παρθενική, όσο για το πόσο ακόμη,,, πές μου εσύ.

EVISSA είπε...

ΆΝΕΜΕ
που ασταμάτητα φυσάς ορμητικά .το είδα .
μακάρι κάτι άλλο να πρόσφερα πιο τρυφερό κι αγαπησιάρικο γι αυτή τη γνωριμία ,ως αντίκρισμα στη φιλοξενία σου ...επιφυλλάσομαι και φύσα γερά....
καληνύχτα

Jparalias ή απλά...Γιάννης είπε...

Με συγκλόνισες!! Από σήμερα θα παρακολουθώ το ιστολόγιό σου!! Συγχαρητήρια!!

Νικος είπε...

Kαλημέρα!! Στην παρέα και εγώ!!

Ανώνυμος είπε...

Όσο η καρδιά αντέχει στο χαμό κι ακούγεται η ανάσα της, τόσο κι άλλο τόσο θα είναι. Το ξέρουμε πια...

Eva F. είπε...

Εχεις την καλημέρα μου και τις ευχές μου για υπέροχο 2009.

EVISSA είπε...

Ο Jparalia ή απλά...Γιάννη ΄σ έυχαριστώ για την παρέα που δεσμέυτηκεσ να μου κάνεις. να δεσμευτώ και γώ να μαι καλή φίλη.΄ετσι για τις ώρες τις περίσσιες .Τις άλλες(ώρες) να τις ζεις

EVISSA είπε...

Οδομάντη
καλώς όρισες και εσύ, ελπίζω να περάσεις καλά μαζί μας.
θα περάσω και εγώ από τα στέκια σας.

EVISSA είπε...

Η Eva F.
να είσαι καλά για τις ευχές σου και όπως λέγανε και στα μέρη που μεγάλωσα "από το στόμα σου και στου θεού τ άυτί "
άν ακούει ακόμα ...
τις ανταποδίδω θερμά