πόσες ευχές μάταιες,
πόση ελπίδα τελειωμένη,
πόσες επικλήσεις του ανέφικτου,
πόσα απελπισμένα μηνύματα ,
πόσες υποθέσεις χωρίς αντίκρισμα,
πόσες αναπάντητες αναμονές,
πόσα βράδυα αξημέρωτα
πόση ζωή χαμένη.
Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Πόσες χαμένες αγάπες
Πόση αναλώσιμη ψυχή
Πόσο ακόμη......
σε ευχαριστώ για την παραχώρηση ώς αγνή προσφορά με τους ανατριχιαστικούς στίχους σου στα παιδιά είσαι στη σελίδα μου
MARIA πέρασα από το καινούριοσου μπλογκ. καλορίζικο και μαγευτικό όπως η πρώτη του παρθενική, όσο για το πόσο ακόμη,,, πές μου εσύ.
ΆΝΕΜΕ
που ασταμάτητα φυσάς ορμητικά .το είδα .
μακάρι κάτι άλλο να πρόσφερα πιο τρυφερό κι αγαπησιάρικο γι αυτή τη γνωριμία ,ως αντίκρισμα στη φιλοξενία σου ...επιφυλλάσομαι και φύσα γερά....
καληνύχτα
Με συγκλόνισες!! Από σήμερα θα παρακολουθώ το ιστολόγιό σου!! Συγχαρητήρια!!
Kαλημέρα!! Στην παρέα και εγώ!!
Όσο η καρδιά αντέχει στο χαμό κι ακούγεται η ανάσα της, τόσο κι άλλο τόσο θα είναι. Το ξέρουμε πια...
Εχεις την καλημέρα μου και τις ευχές μου για υπέροχο 2009.
Ο Jparalia ή απλά...Γιάννη ΄σ έυχαριστώ για την παρέα που δεσμέυτηκεσ να μου κάνεις. να δεσμευτώ και γώ να μαι καλή φίλη.΄ετσι για τις ώρες τις περίσσιες .Τις άλλες(ώρες) να τις ζεις
Οδομάντη
καλώς όρισες και εσύ, ελπίζω να περάσεις καλά μαζί μας.
θα περάσω και εγώ από τα στέκια σας.
Η Eva F.
να είσαι καλά για τις ευχές σου και όπως λέγανε και στα μέρη που μεγάλωσα "από το στόμα σου και στου θεού τ άυτί "
άν ακούει ακόμα ...
τις ανταποδίδω θερμά
Δημοσίευση σχολίου