τη λήθη παρήγγειλα
να τελειώσω
στο χιόνι κυλίστηκα
να παγώσω
μπροστά σου στάθηκα
απαράλλακτη
στη νύχτα παραδόθηκα
να ξεχάσω
το πρωι με αντάμωσε
χωρίςνα μπορέσω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τα κύματα είχαν πάντοτε τη μαγεία του απρόσμενου και τους δικούς τους νόμους
ήρθες
και ξαναήρθες και μετά έφυγες και πάλι
πίσω
.......σε
φαύλους
κύκλους
στροβιλιζόμαστε
μαζί....μέχρι
πότε;
2 σχόλια:
το πρωί μ'αντάμωσε χωρίς να μπορέσω...
όμορφο evissa
πολύ όμορφο...
καλημέρα
σε φιλώ
φίλη Φαιδρα
μάλλον εσύ μπορείς
να καταλαβαίνεισ και να με καταλαβαίνεις
απλά....
Εκεί είναι η ομορφιά .
φιλιά καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου