σε τεντωμένο σκοινί και το κενό να χάσκει ολούθε
σε παρακολουθούσα που κοίταγες μόνο μπροστά .
πού πήγαινες ; ............καρδιά μου
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τα κύματα είχαν πάντοτε τη μαγεία του απρόσμενου και τους δικούς τους νόμους
ήρθες
και ξαναήρθες και μετά έφυγες και πάλι
πίσω
.......σε
φαύλους
κύκλους
στροβιλιζόμαστε
μαζί....μέχρι
πότε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου